بعضی ها می گویند ...

بعضی ها می گویند ای کاش در زمان فلان امام بودیم؛ غافل از اینکه در حال حاضر در زمان یک امام مهربان و بلند مرتبه هستند که تمام خوبی های پیامبران و امامان و پدران قبل از خود را داراست و در حال حاضر کامل ترین مخلوق خداوند به حساب می آید.

بعضی ها می گویند اماممان که نیست؛ غافل از اینکه ندیدن امام دلیل بر نبودن آن نیست، همان گونه که امکان دارد ما به مدت طولانی ای یکی از دوستان خود را نبینیم و در جایی که ما هستیم حضور نداشته باشد که این دلیل بر وجود نداشتن آن شخص نیست.

بعضی ها می گویند خب، ما که نمی توانیم با امام غایبمان ارتباط برقرار کنیم؛ غافل از اینکه راحت ترین و سریع ترین ارتباط موجود در عالم هستی، ارتباط با امام زمان و ولی خدا بر روی زمین است که سریع ترین پاسخ نیز از جانب امام به ما می رسد.

بعضی ها می گویند صبر می کنیم تا امام بیاید بعد یاریش می کنیم؛ غافل از اینکه یاری رساندن به امام نیاز به آمادگی دارد که این آمادگی جز با تلاش در زمان غیبت امام برای کمک و رفع موانع حضورش در انسان مهیا نمی شود.

بعضی ها می گویند هیچکس منو دوست نداره! غافل از اینکه امامی دارند که عاشق آنهاست و در حق آنها دعا می کند و در تمامی موارد زندگیشان به آنها مدد می رساند و همیشه ی همیشه به یاد آنهاست و لحظه ای آنها را از یاد نمی برد. امام و پدر و مهربانی که به علت کوچکترین مسئله ی ناخوشایندی که برای فرزندانش(شیعیانش) اتفاق می افتد، برای آنها گریه می کند ...

و اما ....
بعضی ها می گویند وظیفه ی ما در این بین چیست؟
ما می توانیم با هر عملی که پاک و با نیت خالص برای امام زمان باشد، در تعجیل ظهور و شادی دل ایشان سهیم باشیم و از دعا برای ظهور آن وجود نازنین حتی لحظه ای غافل نشویم....

هر دل که در آن مهــــر و تولای تـــو نیست
هر سر که در آن یک سره سودای تو نیست
آن دل گل و آن سراست ســـر لوحــه کفـــر
ایمـــان به جـــز آن مهر دل آرای تـــو نیست